Jakub Firewicz

Życiorys:

Polski aktor teatralny, serialowy i filmowy. Zanim trafił na teatralne deski, robił wszystko, gdyż jak go określili „twórcy współczesnej psychologii”, był dzieckiem nadpobudliwym, cierpiącym na ADHD 🙂 w związku z powyższym od najmłodszych lat eksploatował swoje niespożyte pokłady energii gdzie może. I tak o to przez 9 lat swojego życia trenował zawodowo łyżwiarstwo figurowe, gdzie uplasował się nawet jako wicemistrz polski par tanecznych juniorów i wywalczył pierwsze „kółko olimpijskie”, które przybliżyło go do reprezentowania naszego kraju na Olimpiadzie.

W tak zwanym miedzy czasie, grał w koszykówkę, tenisa, jeździł na nartach, na łyżwach hokejowych (uczył się od kolegów z Gdańskiego Stoczniowca), tańczył towarzysko, uczył się baletu. Pewnego dnia łyżwiarstwo okazało się jednak sportem, który nie przynosi zdrowia, lecz kontuzje i tak o to w Gazecie Wyborczej znalazł ogłoszenie o wakacyjnych warsztatach teatralnych prowadzonych przez aktorkę z Teatru Wybrzeże Marzenę Nieczuja-Urbańską. I jak się domyślacie nasz Jakub, pojechał na nie i to kompletnie odmieniło jego dotychczasowe życie.

Była to końcówka szkoły podstawowej i Kubuś totalnie przepadł w miłości do teatralnych desek. Uciekał z lekcji, żeby móc zagrać w spektaklach współorganizowanych z dzieciakami i aktorami Teatru Wybrzeże. Wieczorami chodził po 30 razy na ten sam spektakl, tylko po to, żeby zobaczyć Mirosława Bakę w roli Ryszarda III. Z wypiekami na twarzy i pełen nadziei przygotowywał się do szkoły teatralnej, pod czujnym okiem Doroty Kolak (kolejnej kobiety, który wywarła na Jakubie niezapomniane piętno) I tak o to Jakub dostaje się do Państwowej Wyższej Szkoły Teatralnej we Wrocławiu, którą 4 lata później kończy z tytułem Mgr przed nazwiskiem i etatem w Teatrze Powszechnym w Łodzi. Przez 10 lat spędzonych w Teatrze o profilu komediowym, Kuba nabrał warsztatu i niebywałego „timingu i feelingu” w tym gatunku teatralnym.

Grał w przedstawieniach, których liczby przekraczały trzy cyfry. W trakcie pracy w Powszechnym Kuba zbudował ponad 35 ról teatralnych. Najmilej wspomina swój debiut teatralny „Next-ex” Juliusza Machulskiego, za który dostał Nagrodę krytyków ZASP im. A. Nardellego za najlepszy debiut w Teatrach Dramatycznych (2010), spektakl udało się zagrać ponad 175 razy. Później Kuba wrócił do tego tytułu zaproszony przez samego autora Juliusza Machulskiego w Teatrze Telewizji. W międzyczasie, Jakub zagrał w wielu polskich serialach, filmach, teatrach tv.

Pracował głosem dla Radia Łódź, przygotowywał młodych adeptów do egzaminów na studia aktorskie. Tuż przed pandemią Jakub postanowił rozstać się z etatowym podejściem do zawodu. Pracuje jako wolny strzelec. Z Powszechnym wiąże go jeszcze jeden, gościnny spektakl „Szalone nożyczki” gdzie już ponad 300 razy wcielił się w rolę słynnego Fryzjera. Poza aktorskimi zapędami, Jakub przez ponad półtora roku współpracował z portalem anywhere.pl , gdzie pisał cotygodniowe felietony. Poza tym jest autorem paru scenariuszy (jeszcze leżą w szufladzie, ale już niedługo ujrzą światło dzienne :-), napisał, wyreżyserował, zagrał i wyprodukował trzy pilotażowe odcinki internetowego serialu komediowego „Być jak Dobiesław”(wciąż wiszą na YT i zapraszają do obejrzenia 🙂 ). Zdawał na reżyserię do Gdyńskiej Szkoły Filmowej, ale jego wizja filmów nie przypadła do gustu komisji (No cóż Quentin Tarantino nie dostał się do Łódzkiej Filmówki 😉 ).

W czasie pandemii i lockdownów stworzył swoją abstrakcyjną wytwórnię filmów pandemicznych „Halinex”, gdzie dawał upust swoim absurdalnym, lecz celnym obserwacjom rzeczywistości. Wsród krótkich form filmowych, które stworzył można zobaczyć jego odpowiedz na rap Andrzeja Dudy i jego Hot16challenge, obśmiewanie żywotu aktora, a także delikatne szpile w kierunku rządzących. Większość filmików dostępnych jest na YT i na profilu Facebookowym Jakuba.

Przez różnorodność zadań z jakimi się spotykał od czasów studiów, bez zająknięcia można powiedzieć, że Jakub jest wstanie zagrać wszystko. Dlatego polecamy waszej uwadze tego człowieka, bo będzie o nim zaraz głośno.