Żanna Gierasimowa

Życiorys:

Dyrektor artystyczny Teatru na Pradze, aktorka, reżyser, malarka, pieśniarka, tłumacz.

Zakończyła liceum muzyczny i studia aktorskie w Kijowie. Pracowała w Kijowie w Teatrze Wodewil i później wiele lat jako aktorka w Teatrze Stanisławskiego w Moskwie. Od 2000 roku mieszkająca w Polsce i posiadająca polskie obywatelstwo.

Reżyserowała „Rajskie jabłka” R. Tuguszewa (pierwsza nagroda na Festiwalu Teatralnym w Jałcie) , w teatrze Polonia w Warszawie , „Jaskółka” I. Turgieniewa (pierwsza nagroda na Festiwalu Teatralnym w Berlinie) w Teatrze Rampa oraz w Teatrze „OK” : „Dzieło sztuki” A. Czechowa (aktorska nagroda na festiwalu teatralnym w Warszawie), „Trzecia strzała” A. Wołodina, ” „Belweder” A. Diaczenko, w Teatrze „Dialog” w Kopenhadze „Szalej” własny scenariusz na podstawie P. Shafera (nagroda za najlepszy spektakl na festiwalu „Teatralny Bałtyk w Rydze), Teatr AKT-em w Warszawie („Salka myśliwska”, aut. Mereżko; „Siostrzyczki”, aut. Rubi Birden);

Grała w Teatrze Polonia: „Rajskie jabłka”, „Wątpliwość” P. Shanley. Teatrze na Pradze „Płaszcz” Gogola , w Teatrze Witkacego „Czarodziejska góra” T. Manna, „Szalej” w Teatrze Dialog w Kopenhadze.
Koncertuje solo i z zespołem polskich muzyków (wokal, gitara).

Gra w filmach i serialach. Np. filmy: „Parę osób – mały czas”, „Syberiada polska”, „Niech żyje Białoruś”, „Smoleńsk”, ” W cieniu szczura, w oku ptaka”. „Drzazgi”, „Płaszcz”. Seriale: „Na dobre i na zlłe”, „Samo życie”, „Pogoda na piątek”, ” Bulionerzy”, „Kamera Cafe”, „Chłopaki do wzięcia”. „Miłość na zakręcie”, „Komisarz Aleks”, „Kryminalni”, „Lombard”, „Ślad”, „Druga szansa”, „Na kocią łapę”, „Ojciec Mateusz”, „Wataha”, „Zawsze warto” itd.

Po studiach teatralnych i niedługim epizodzie na scenie kijowskiej, Żanna Gierasimowa zostaje członkiem słynnego zespołu Teatru Stanisławskiego w Moskwie. Bierze udział w pracach zespołu, którego korzenie sięgają najlepszych tradycji rosyjskiego i światowego teatru. Wstrząsem dla intelektualnych elit rosyjskich staje się spektakl „Krzesła” Eugena Ionesco, który zakwestionował postbreżniewowski marazm w sztuce. W spektaklu tym razem ze znakomitym i bardzo popularnym w tych czasach w Rosji aktorem Teatru na Tagance Aleksiejem Zajcewem Żanna Gierasimowa tworzy niezapomnianą kreację (rolę Semiramidy), która wpisała się w poczet znaczących dokonań teatru rosyjskiego. Konsekwencją sukcesu spektaklu, zabronionej w tych czasach sztuki „Krzesła”, który nie współgrał z sowiecką rzeczywistością było zdjęcie przedstawienia ze sceny. Ale spektakle trwały nadal, tyle że wbrew władzy i poza jej kontrolą. Zaczęły się więc represje – areszty, „psychuszka” i zakazy pracy. Ale władza, która walczy z wolnością myśli, w końcu przegrywa w grze o przyszłość. Po pierestrojce aktorzy wracają do pracy, wystawiając „Krzesła” z niesłabnącym powodzeniem zarówno w Rosji, jak i poza jej granicami, w tym i w Polsce(Kraków, Łódź, Warszawa, Zakopane). Sfinalizował to film telewizyjny, opowiadający historię wprowadzenia do teatru rosyjskiego estetykę teatru absurdu, o losach artystów, którzy brali w tym udział i o śmierci reżysera G. Załkinga w czasie represji.

Żanna Gierasimowa jest członkiem ZLP (Związku Literatów Polskich), tłumaczy z języków: polskiego, rosyjskiego, ukraińskiego.
Jest członkiem IFA (International Federation of Artist).